Het begin is Zierikzee op Schouwen-Duiveland, monumentenstad, in de zomermaanden iets te vol. Nu de plek om te verpozen, een terrasje te pikken en te slenteren langs de haven en de huisjes in de zijstraten. Gratis parkeren hier, waar kom je dat nog tegen? Wij kiezen voor parkeerplaats P1 Havenpoort, omdat vertrekpunt knooppunt 7 dan makkelijk bereikbaar is.

De mtb, stadsfiets en speed pedelec hebben we thuis gelaten, het is tijd voor de toerfiets. Het is nog vroeg, de dag daagt uit. Ook de Zeelandbrug doet dat, icoon van de provincie. Een worsteling voor wie eroverheen fietst en niet goed heeft opgelet waar de wind vandaan komt. Zelfs als je op de e-bike gaat kan de brug veeleisend zijn. Voor het begint - 5 kilometer - moeten we een flinke klim maken. Als je pech hebt gaat de brug voor je neus open. Dat doet hij te pas en te onpas, voor de vele zeilbootjes die heen en weer knallen over het glinsterende water.

Dit keer niet, het fietspad ligt voor ons. Smal, helemaal jaren 60, toen dit kunstwerk werd gebouwd. Onder ons de Oosterschelde. Je fietst als Mozes, maar dan over het water. Je proeft het zilt, je ervaart de rust, ook al is het nog zo druk op de autoweg. Dit is puur Zeeuws. In de verte ontwaren we al Colijnsplaat op Noord-Beveland. Wat is 5 kilometer lang nu we de zuidwestenwind schuin op kop hebben. Dat wordt genieten straks, op de Oosterscheldekering met de wind in de rug.

De terrasjes in Colijnsplaat laten we voor wat ze zijn. Buitendijks gaan we over dit stille eiland, beetje vergeten Zeeland. Eindeloos. We peddelen kilometers pal langs het water, met strandjes, speelplekjes. Af en toe presenteren andere genieters zich. De dijk houdt de wind enigszins weg. Plots doemt een recreatiepark op en is het vol en druk.

We naderen dat andere icoon: de Stormvloedkering. Waar over het brede fietspad alle ruimte is om je te laten voortstuwen door de wind, langs de Neeltje Jans, langs Roggenplaat. En daar is Schouwen-Duiveland alweer. Ook hier blijven we buitendijks, komen langs markante plekjes als de verlaten kerktoren van het verdronken dorp Koudekerke; we zien Schelphoek, een van de grote stroomgaten van de Watersnood. Een verloren caisson herinnert aan die grote ramp. We zien de vogels in de verdronken polders die tot natuur zijn gemaakt. Pal voor ons duikt Zierikzee op, de Dikke Toren roept.

Jan van de Kasteele met de fiets voor de Zeelandbrug.

Beeld Johan van der Heijden

Bezoek in Colijnsplaat de Nehalenniatempel. Vooraf inlezen op nehalenniatempel.nl.

Loop binnen bij Deltapark Neeltje Jans,. Hier leer je alles over de Deltawerken, de Ramp van 1953 en wat er leeft in de Oosterschelde.

De Plompe Toren en het verhaal van Koudekerke mag je niet missen. Ook dit is Zeeland, het water speelde de baas over de mensen die er wilden wonen, tientallen dorpen zoals Koudekerke gingen verloren.

Zierikzee, bijna alles is er mooi. Neem er de tijd voor. Heel bijzonder is de oudste gevangenis van Zeeland: stadhuismuseum.nl/gravensteen-2.

Volg de knooppunten vanuit Zierikzee:

7, 31, 30, 39, 22, 13, 5, 4, 70, 71, 81, 89, 90, 8, 7